Szczerze mówiąc, już nawet opis fabuły nie zachęcił mnie szczególnie do zapoznania się z powieścią. Tylko tak jakoś przywykłam, że Marcin Kiszela a.k.a. Dawid Kain to pisarz, po którego twórczość mogę sięgać w ciemno (no, chyba że to bizarro). Więc sięgnęłam po Reputację. I tym razem uczucia mam mocno mieszane.

Przede wszystkim powieści, w których fabuła dzieli się na prowadzone równolegle narracje dwóch osób, które w pewnym momencie się zbiegają, a wszystko prowadzi do „niespodziewanego i zaskakującego” finału, zdążyły mi się przejeść. Jednak Kiszela dołącza głosy kolejnych dwóch osób, które relację Alicji stawiają w nieco innym świetle i to już jest jakaś odmiana od schematu.

Poza tym, o tym, jak tworzy się influencera/influencerkę czytałam już nie raz, więc wiadomości zawarte w Reputacji mnie nie zaskoczyły. Co nie zmienia faktu, że i tak wolę powieść Kiszeli niż przereklamowaną Influencerkę Ellery Lloyd.

Czasem, kiedy lektura średnio mnie przekonuje, dobry lektor czyni ją strawniejszą. I Katarzynie Kołeczek się to udaje…, ale tylko częściowo. Przekonuje mnie jako Alicja, w roli męskich wolałabym słyszeć męskie głosy.

Jednak mimo wszystko Kiszela/Kain nawet w słabszej formie, to wciąż literatura warta, żeby się z nią zapoznać. Ponieważ nawet, jak fabuła nie bardzo mi leży, to wnikliwa obserwacja otaczającej rzeczywistości oraz język, jakim posługuje się autor – nigdy nie budzą zastrzeżeń. Choćby taki tekst:

Błogosławieni, którzy widzieli, a nie uwierzyli.

Przecież to coś więcej niż zabawa cytatem z Pisma Świętego. W końcu w dobie sztucznej inteligencji i fake newsów naprawdę nie zawsze warto wierzyć w to, co się widzi.

Reasumując: choć Reuptacja jest najsłabszą, jak dotąd czytaną przeze mnie powieścią tego autora, nie ma żadnego wpływu na reputację Marcina Kiszeli jako dobrego pisarza.